Związek spółdzielni CECOVASA, Peru
Związek CECOVASA tworzy dziesięć spółdzielni zrzeszających łącznie ponad pięć tysięcy rodzin rolniczych z ludów Keczua i Ajmara.
Związek CECOVASA (pełna nazwa w języku hiszpańskim: La Central de Cooperativas Agrarias Cafetaleras de los Valles de Sandi) powstał w 1970 roku z inicjatywy członków pięciu spółdzielni, którzy chcieli wspólnie eksportować swoje plony, zyskać nowe możliwości negocjowania cen i dzielić się kosztami produkcji. Wcześniej rolnicy sprzedawali ziarno lokalnym kupcom, którzy płacili zazwyczaj mniej niż połowę ceny rynkowej. Z czasem związek stał się jedną z największych organizacji drobnych producentów w Peru. CECOVASA eksportuje kawę bezpośrednio do Stanów Zjednoczonych i Europy.
Osiem spółdzielni działa w regionie Puno, a pozostałe dwie w Cuzco. Większość gospodarstw znajduje się na wschodnich stokach Andów. Większość zrzeszonych rolników z ludu Ajmara uprawia ziemię w dolinie Tambopata, natomiast gospodarstwa Indian Keczua znajdują się w dolinie Inambari. Jedna trzecia ziemi pod uprawę kawy znajduje się w strefie buforowej Parku Narodowego Bahuaja Sonene.
Wysokie koszty produkcji, małe zbiory i niskie ceny skupu sprawiają, że większość tamtejszych rolników zajmujących się uprawą kawy żyje w ubóstwie. Mieszkańcy regionu mają trudności w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych: 72% z nich nie ma dostępu do czystej wody pitnej; w domach 68% nie ma prądu; w 34% gospodarstwach domowych brakuje podstawowych sanitariatów, a poziom niedożywienia dzieci sięga 41%.
Przeciętne gospodarstwo ma dwa hektary powierzchni i leży na wysokości od 800 do 2000 metrów nad poziomem morza. Okres zbiorów trwa od marca do lipca (na większych wysokościach wydłuża się nawet do listopada).
CECOVASA produkuje rocznie około 3680 ton ziaren rocznie. Produkowana przez związek kawa ma aż trzy certyfikaty: Fairtrade, rolnictwa ekologicznego oraz Rainforest Alliance. W latach 2011–2012 trzy czwarte zbiorów zostało sprzedanych na zasadach Fairtrade.
Rolnicy zrzeszeni w CECOVASA uprawiają wysokiej jakości kawę z segmentu specialty. Ich plony pięciokrotnie zdobywały najwyższy laur krajowego konkursu kawowego (w latach 2005, 2007, 2009, 2011 i 2012). W roku 2010 na targach zorganizowanych przez amerykańską organizację producentów kawy z segmentu specialty (ang. Specialty Coffee Association of America – SCAA) należąca do CECOVASA marka Café Tunki została uznana na najlepszą na świecie.
Fairtrade
Oprócz ceny minimalnej Fairtrade za sprzedaż kawy związek otrzymuje również premię Fairtrade, która umożliwia finansowanie programów mających na celu rozwój działalności i poprawę warunków życia okolicznych mieszkańców.
Projekty zrealizowane ze środków pochodzących z premii Fairtrade
Rozwój działalności
- Budowa nowej przetwórni;
- Wydzielenie i wyposażenie pomieszczenia do degustacji kawy w magazynie centralnym;
- Budowa magazynów dla poszczególnych spółdzielni;
- Wdrożenie programu kontroli jakości zgodnego z zaleceniami organizacji Peruvian Coffee Board. W ramach programu pracownicy poznają tajniki właściwego przechowywania i transportu kawy;
- Zakup i konserwacja maszyn i narzędzi rolniczych. Ze środków z premii zakupiono między innymi czterdzieści maszyn do pulpowania, czyli oddzielania miąższu od ziaren, tysiąc noży ogrodniczych i trzy urządzenia do pomiaru wilgotności, używane w procesie suszenia ziaren;
- Zakup komputerów, drukarek i kserokopiarek do siedziby związku;
- Zatrudnienie doradców rolniczych, którzy służą rolnikom wiedzą z zakresu kontroli jakości, rolnictwa ekologicznego oraz ochrony środowiska;
Edukacja
Środki uzyskane dzięki współpracy z Fairtrade umożliwiły tysiącom rodzin posłanie dzieci do szkół. Wiele dzieci kontynuuje naukę na kolejnych szczeblach edukacji.
Programy dla kobiet
Związek CECOVASA powołał komitet ds. rozwoju kobiet (CODEMU), który stanowi forum do dyskusji o sytuacji kobiet i zajmuje się organizacją szkoleń, m.in. z zakresu pierwszej pomocy, warsztatów na temat społecznych ról płci, kursów dla liderów czy hodowli zwierząt.
Programy na rzecz społeczności lokalnych
- Naprawa i utrzymanie dróg;
- Współfinansowanie budowy hydroelektrowni w miejscowości Tunquimayo, która będzie zaopatrywać okolicę w prąd;
- Budowa kanalizacji;
- Programy ponownego zalesiania.